Η ελληνίδα «Miss Violence» έλαμψε στο Φεστιβάλ Βενετίας

2013-09-08 01:33
Στο «Sacro GRA» ο Χρυσός Λέοντας


 
Τον Αργυρό Λέοντα, το δεύτερο βραβείο του Φεστιβάλ της Βενετίας, απέσπασε η ταινία «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά για την καλύτερη σκηνοθεσία, μία κορυφαία διάκριση για τον ελληνικό κινηματογράφο.
Η ταινία  «Sacro GRA» του Τζιανφράνκο Ρόσι, ένα ντοκιμαντέρ για την καθημερινότητα κατά μήκος του μεγαλύτερου αυτοκινητόδρομου της Ιταλίας, απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα του 70ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ενώ η ελληνική ταινία «Miss Violence»  του Αλέξανδρου Αβρανά απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα.

Βραβείο σκηνοθεσίας στον Α. Αβρανά και ανδρικής ερμηνείας στον Θέμη Πάνου

Μια παράξενη οικογένεια και τα μυστικά που κρύβει είναι στο επίκεντρο της ελληνικής ταινίας «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά, η οποία απέσπασε αυτά τα δύο σημαντικά βραβεία στο επετειακό 70ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
 
 
Ο Θέμης Πάνου με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας
Συνέχεια στις ελληνικές βραβεύσεις

Την τρίτη διαδοχική φορά που ελληνική ταινία συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας, η «Miss Violence» έρχεται να δώσει - με τον καλύτερο τρόπο - συνέχεια στις ελληνικές βραβεύσεις  που ξεκίνησαν με την βράβευση για  γυναικείο ρόλο στην Αριάν Λαμπέντ στο «Attenberg» της Αθηνάς Τσαγγάρη και το βραβείο σεναρίου που απέσπασαν οι «Άλπεις» του Γιώργου Λάνθιμου.
 
Η νέα δημιουργία του σκηνοθέτη της ταινίας «Without» (βραβευμένη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) αμέσως μετά την προβολή της στο Φεστιβάλ, απέσπασε αρκετά θετικά σχόλια, ενώ μια ημέρα πριν την τελετή απονομής κέρδισε το βραβείο «Arca Cinema  Giovani» καλύτερης ταινίας για την 70ή διοργάνωση του Φεστιβάλ Βενετίας  καθώς και το βραβείο  «Fedeora».

Οι πρώτες δηλώσεις
 
Ο Αλέξανδρος Αβρανάς, μετά την βράβευσή του, μιλώντας για τα περιστατικά ενδοικογενειακής βίας που συμβαίνουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη δήλωσε: «Για μένα ήταν μια ανάγκη να μιλήσω για αυτήν την εξουσία και τη σκληρή αλήθεια που είναι η κακή πλευρά μιας κοινωνίας που πρέπει να καλυτερεύσει για να πάμε μπροστά». Για την απώλεια του Θόδωρου Αγγελόπουλου και το κενό που έχει αφήσει στο ελληνικό σινεμά, ο βραβευμένος σκηνοθέτης δήλωσε: «αγαπώ πολύ τις πρώτες του ταινίες. Είναι πολύ μεγάλη απώλεια για τον κινηματογράφο και την ελληνική κουλτούρα. Δεν νιώθω ότι έχω επιρροές από το έργο του παρά μόνο στο επίπεδο ότι και αυτός στις πρώτες του ταινίες προσπαθούσε να μεταφέρει μια αλήθεια που στην εποχή του κανείς δεν τολμούσε να κάνει, και το έκανε με έναν τρόπο υπέροχο».
Ο Θέμης Πάνου, με την σειρά του, είπε πως «κάθε φορά που η τέχνη βοηθάει να αποκαλύπτονται μυστικά, κοινωνικά ή προσωπικά, αυτό είναι πάντα προς το συμφέρον της κοινωνίας».
 



λληγορία πάνω στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας

Αρκετοί κριτικοί επαίνεσαν την κλειστοφοβική ατμόσφαιρά της και την αποστασιοποιημένη ματιά της, ενώ κάποιοι είδαν και αλληγορία πάνω στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, την εποχή του μνημονίου και της τρόικας. Στα συν της συναρπαστικής μαύρης ταινίας, συγκαταλέγονται οι πολύ καλές ερμηνείες, με επικεφαλής εκείνες των Θέμη Πάνου (βραβείο ανδρικής ερμηνείας) και Ρένης Πιττακή.
 
Σύγχρονο σχόλιο σχετικά με τη δομή και λειτουργία της οικογένειας

Η ταινία αποτελεί ένα σύγχρονο σχόλιο σχετικά με τη δομή και λειτουργία της οικογένειας. Η εντεκάχρονη Αγγελική πηδά από το μπαλκόνι την ημέρα των γενεθλίων της, με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό της. Και ενώ η αστυνομία και οι κοινωνικές υπηρεσίες προσπαθούν να ανακαλύψουν τα αίτια της αυτοκτονίας, η οικογένεια επιμένει πως ήταν ατύχημα.

Ποιό είναι το μυστικό που η μικρή Αγγελική πήρε μαζί της; Γιατί η οικογένειά της επιμένει, στην προσπάθεια να την «ξεχάσει» και να συνεχίσει τη ζωή της; Αυτές τις απαντήσεις αναζητούν οι άνθρωποι από τις κοινωνικές υπηρεσίες όταν επισκέπτονται το τακτοποιημένο σπίτι της οικογένειας. Φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να τους προδώσει, μέχρις ότου ο μικρότερος αδερφός της Αγγελικής φέρνει στο φως κατά λάθος ενδείξεις που θα συντρίψουν τον καλογυαλισμένο κόσμο της οικογένειας, αναγκάζοντας τα μέλη της να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με όσα, τόσα χρόνια, έκρυβαν. Ένας ένας θα λυγίσουν, έως ότου τελικά η βία και πάλι θα προσφέρει τη λύση, διατηρώντας την οικογένεια ενωμένη και το μυστικό ασφαλές.
 


REUTERS/ALESSANDRO BIANCHI

 
Italian director Gianfranco Rosi holds the Golden Lion prize for best movie "Sacro GRA" at the 70th Venice Film Festival in Venice September 7, 2013. REUTERS/Alessandro Bianchi (ITALY - Tags: ENTERTAINMENT)

Πάνω απ’ όλα ο κινηματογράφος είναι τέχνη
 

Το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής απέσπασε ο κινέζος σκηνοθέτης Τσάι Μινγκ Λιάνγκ για την ταινία «Αδέσποτα σκυλιά», η οποία έδωσε μια άλλη νότα στη φετινή 70ή κινηματογραφική Μόστρα, δείχνοντας πως πάνω απ’ όλα ο κινηματογράφος είναι τέχνη.
Χωρίς υποχωρήσεις, με ένα δικό του στιλ, όπου η εικόνα είναι το κύριο στοιχείο, ο σκηνοθέτης έφτιαξε μια ταινία σχόλιο πάνω στον κόσμο μας, την έλλειψη αισθημάτων, ανθρωπιάς, κατανόησης, με άλλα λόγια περιέγραψε την αποξένωσή του, μαζί και την καταστροφή του περιβάλλοντος, που τον οδηγεί στον αφανισμό.
Η οικογένειά του ζει, όπως τα αδέσποτα σκυλιά, κυριολεκτικά στο δρόμο - ο πατέρας διαφημίζοντας, φορώντας ένα πλακάτ, διαμερίσματα, ενώ τα δυο μικρά παιδιά του περιφέρονται τρώγοντας ό,τι τους προσφέρουν από τα υπολείμματα στα σούπερ μάρκετ.

 

Τα βραβεία 
 

Χρυσός Λέοντας
«Sacro GRA» του Τζιανφράνκο Ρόσι

 

Βραβείο Επιτροπής
«The Police Officer's Wife» του Φίλιπ Γκρένινγκ

 

Βραβείο Σεναρίου
«Philomena» του Στίβεν Φρίαρς (σενάριο: Στιβ Κούγκαν)

 

Βραβείο γυναικείας ερμηνείας
Έλενα Κότα για το «Via Castellana Bandiera» της Έμα Ντάντε

 

Βραβείο ανδρικής ερμηνείας
Θέμης Πάνου για το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά

 

Βραβείο Σκηνοθεσίας
Αλέξανδρος Αβρανάς για το «Miss Violence»

 

Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής
«Stray Dogs» του Τσάι Μινγκ Λιάνγκ.

 
 
 
 
Πίσω